Ubranie dla chłopca na chrzest.

Komplecik na chrzest dla chłopczyka.

   Długo, długo trwała ta praca, bo mierzyłam, szukałam po internecie, mierzyłam, robiłam próbki ściegu, prułam, dziergałam, prułam, dziergałam, pomyliłam się i znów od nowa.. ;) ;) 

   Powstał!

   Sweterek, spodenki, buciki, czapeczka i muszka pod szyjkę! I ta muszka mi tu zrobiła wielką robotę, bo jest elegancko, nienudno, a wesoło i gustownie, nieskromnie też dodam, że mi się baaaardzo podoba :)

No patrzcie:

   Największa trudność polegała na dobraniu odpowiednich wymiarów, bo w rodzinie u mnie brak już takich maluszków i nie mam gdzie szukać modela ;) Z internetu pościągałam sobie mnóstwo różnych tabel z rozmiarami, a z nich uśredniając wszystkie zdecydowałam w końcu na jeden, no i i tak w efekcie końcowym do właściciela pojechały spodenki z guziczkami tylko zawiązanymi od tyłu na kokardkę, żeby można było bezpośrednio na maluszku sprawdzić, gdzie powinny być zamocowane.

   Guziczki widać tu:

   

   Tradycyjnie już dla mnie guziczki wykonane są przeze mnie na szydełku, żeby były miękkie i nie uwierały dziecka, gdy ten na przykład leży na brzuszku. A mi akurat zależało też na tym, żeby spodenki były na szelkach, żeby rodzice byli zadowoleni, że są praktyczne i nie opadają przy noszeniu maleństwa przez całą rodzinę podczas tej uroczystości. Bo i owszem rozkosznie wyglądają dzieciaczki ubrane w miniaturki ubrań dorosłych, czyli bez tych szelek, ale z praktycznością niestety ma to niewiele wspólnego. Moje są na szelkach z miękkimi guzikami! :)

   Do kompletu zostały dołączone buciki, które już od jakiegoś czasu mam w swojej ofercie:

   oraz czapeczka, jako nowość w moim wykonaniu:

   Do czapki w ostatniej chwili dodałam pomponik w kolorze granatowym i już zapomniałam zrobić zdjęcia :( Pompon pojechał też tylko zawiązany na kokardkę, bo może rodzic sobie nie życzy, a ja udziwniam niepotrzebnie, ale żeby nie było - nie narzucam się, jestem elastyczna, zostawiłam wybór rodzicom :) 

   I jeszcze raz sweterek, bo jest no przecudny!

Rozmiar wszystkich ubranek: 80.

Serwetki jak u babci

Serwetki jak u babci, a jednak wyglądają współcześnie.

   Z początkiem roku zabrałam się za robienie serwetek pod kubki. Pod specjalne zamówienie mojej siostry zrobiłam piękne granatowe, bo taka kolorystyka dominuje u niej w salonie. Był to czas świąteczno - sylwestrowy, dużo wolnych minut, godzin, i już nie pamiętam po co zabrałam do rodziny granatową włóczkę, ale przydała mi się właśnie na te serwetki.

   I niestety nie zdążyłam ich obfotografować... No szkoda mi bardzo, bo wciąż nowe zamówienia wchodzą i nie miałam jeszcze chwili, żeby znów do nich zasiąść chociażby dla samych fotografii, chyba, że ktoś sobie zamówi takie, to już nie będę miała wyjścia ;) A siostra też wciąż zaganiana i jak już sobie usiądzie z kubkiem herbaty czy lampką wina, to jest późny wieczór, no i wiadomo jak przy takim oświetleniu wychodzą zdjęcia granatowych przedmiotów...

   Wcześniej zdążyłam uwiecznić serwetki beżowe, też wyglądają cudnie! :)

O proszę:

   Takie jakie były właśnie u babci, tylko ona miała białe :)

Mama też wyczarowywała takie cudeńka, w stopniu o niebo bardziej skomplikowanym, ech... można sobie pięknie powspominać.

   Widzę spore zainteresowanie takimi elementami wystroju wnętrz, a jednocześnie bardzo praktycznymi rzeczami. Styl vintage jest niezwykle popularny, wprowadzenie choć jednego takiego elementu pasuje niemalże do każdego wystroju.

   Jeśli zabiorę się w końcu za te serwetki, to obiecuję, że powstanie też tutorial, jak je zrobić. Bo trudne to nie jest, a wygląda, że no sami zobaczcie :)

   Jeśli jednak ktoś nie ma zupełnie smykałki do takich robótek, ani też cierpliwości czy czasu, to zapraszam do mojego sklepiku, link tutaj: serwetki na etsy

   

Świąteczny sweterek dla kotka

Świąteczny sweterek dla marznącego kota!

  Taki kiedyś zrobiłam dla kotka koleżanki. Mały zmarźluch większość czasu spędza leżąc na telewizorze (i to płaskim telewizorze!), bo grzeje się jego ciepełkiem, gdy młodsza latorośl ogląda kreskówki. Rodzina nie bardzo lubi stroić kotka, bo to jednak zwierzę jest i jakoś niespecjalnie "ludzkie ubranie" im pasuje do wizerunku niezależnej kotki, bo to jest dziewczynka.

  Z okazji Świąt Bożego Narodzenia zrobiono dla kotka wyjątek i dostał świąteczne ubranko, pasujące do klimatu chwili, no i do otaczającej zimowej aury.

   Moje próby zrobienia tego swetra bez posiadania zwierza w domu i możliwości wykonywania ciągłych przymiarek i pomiarów wyglądały tak, że w pierwszy sweter wbiłyśmy obie kota z niemałą trudnością, bo był zwyczajnie za ciasny... Kot cały zesztywniał, łapy nie bardzo się mogły poruszać, patrzył na nas z niesmakiem i pretensją. Foch!

   Następna poprawka spowodowała, że jeśli kot odpowiednio ruszył do przodu, to wychodził z ubranka przez głowę... Dramat!

   Jakoś nie bardzo mi te kocie próby wychodziły, jednakże w końcu udało się dopasować strój do zwierzaka, a może to on się dopasował do stroju?

    Przez to wszystko nadal zastanawiam się, czy podjąć próbę zaoferowania takich sweterków na sprzedaż, bo trudności jednak miałam ogromne w znalezieniu odpowiednich proporcji. No ale z drugiej strony jednak zostały opanowane, więc może ruszyć z ofertą do innych właścicieli takich pupilków?

   Sweterek jednakże został obfotografowany i trzeba przyznać, że prezentował się całkiem nieźle :)

Jak tak na niego patrzę, to myślę, że jest to fajna rzecz! ;)

Zimowe lub całoroczne skarpety dla krzeseł

    A było to tak; znajoma poprosiła mnie o zrobienie skarpetek dla jej krzeseł :)

Wiedziałam, że coś takiego istnieje, ale nie bardzo się temu przyglądałam, właściwie nie wiem dlaczego (?).

To jest przecież naprawdę fajna sprawa z takimi skarpetkami, bo:
Po pierwsze - faktycznie podłoga się nam nie rysuje,
Po drugie - nie przesuwają się nieestetycznie jak filcowe przyklejane podkładki,
Po trzecie - nie ma nieprzyjemnego dźwięku podczas przesuwania krzesła, a ono nie zawsze jest na tyle poręczne, żeby je łatwo podnieść, szczególnie jedną ręką, gdy w drugiej coś się na stół niesie, no i te solidne często są porządnie ciężkie,
Po czwarte - wyglądają wręcz rewelacyjnie! Kolorystycznie dopasowane do wnętrza tworzą niesamowite wrażenie. Wyobraźmy sobie bielutkie wnętrze, do tego jasne drewniane krzesła i np. turkusowe skarpety na ich nogach! Dla mnie cudnie! Można dowolnie zmieniać ich kolorystykę, bo gdy jedne są w praniu, zakładamy drugie w innym kolorze i już jest inaczej.

  Kombinowałam, żeby nie przetarły się zbyt szybko, więc zrobiłam je na szydełku z samych półsłupków z podwójnej i potrójnej włóczki. Są grube, wytrzymałe, ładne i na pewno ciepłe! ;)

I jak?

Robi się je naprawdę prosto, wystarczy:

1. Zrobić pętelkę i na niej 7 oczek.

2. W drugim okręgu z 7 oczek półsłupkami zrobić 14 (czyli z każdego oczka zrobić dwa półsłupki)

3. W trzecim okręgu z 14 półsłupków zrobić 21 (a więc co drugie oczko podwajamy)

4. Dziergać okręgi tak długo, jak długie skarpetki chcemy mieć i zakończyć ładnie.

Moją włóczką (około 360m w motku 100g - włóczka podwójnie) takie skarpetki są idealne na krzesło o wymiarach nogi 2,5x4,0cm, czyli każde o obwodzie 12cm.

Moje skarpetki wylądowały już w sklepie, a jakże, bo a nuż komuś się spodobają, sam nie potrafi zrobić, a ja mogę, potrafię, to się podzielę ;)

Link do sklepu tu: Czarne skarpetki 

i tu: Beżowe skarpetki

Tak mi się spodobały takie skarpetki, że własne osobiste otrzymał mój stolik "kawowy", ciągle przesuwany w różnych kierunkach z racji niewielkich gabarytów pokoju.

Te skarpety są ze sznura bawełnianego grubości 3mm, szybko się nie przetrą :)

A na koniec jeszcze wariacje na temat tychże skarpetek, bo wypróbować musiałam kilka, bo może takie są lepsze, a może takie ładniejsze..

Miłego, cieplutkiego dnia wszystkim!
I żeby stopy (nogi) nikomu nie marzły ;)
A.

Jest SKLEP!!!

Nowy adres mojego sklepu!

https://www.etsy.com/your/shops/PlotyWlakierkach

Zapraszam serdecznie wszystkich :)
Do tej pory byłam w różnych miejscach ze sprzedażą, w tym bardzo krótko na pl.dawanda.com, gdzie sprzedaż w tak krótkim okresie i tak była zadziwiająca. Teraz można mnie znaleźć w nowym miejscu, dostępnym dla całego świata :)

I co jest najokropniejsze w tej całej robocie? Praca moich rąk nie nadąża za ilością pomysłów, jakie mam w głowie, jakie ciągle się tworzą.. Jakby tak móc rozdzielić się na kilka osób: główny projektant i wykonawca; drugi wykonawca: wszywanie zamków, podszewek, logo; fotograf, marketingowiec, obsługa internetu. niektórych z tych funkcji niecierpię!

I żeby nie było pod spodem espadryle! Zrobione na indywidualne zamówienie w wielkim pośpiechu, więc i zdjęcia zrobione też w takim. Ale bardzo mi się spodobały i muszę zrobić kolejne i umieścić w stałej ofercie. Butki eleganckie dla chłopczyka, mogą być też do chrztu :)

Dajcie spokój ;)

No dajcież spokój, ale szmat czasu tym razem upłynął! To już w latach liczone odkąd coś pisałam!
Wstyd!
I mnóstwo zmian w życiu na każdym polu..
Wszystko się zmieniło, wszystko odwróciło i poprzekręcało, więcej w ogólnym rozrachunku na dobre, a na złe na pewno to, że czasu mam okropnie mało, właściwie to z niczym nie nadążam ;)

Staram się i muszę sama przed sobą przysiąc, że dam radę i będę kontynuować tego bloga i swoje ulubione uspokajanki robótki :)

Ostatnio na tapecie szydełko i sznurek bawełniany, z niego robi się szybko i efektownie. Przyznam, że jestem nim zachwycona, jest sztywny, nie naciąga się i nie odkształca. Wciągam się w torebki i torby..
Sobie też zrobię :) Kiedyś!

Ostatnie dzieło to torba męska:

Czarna jak diabeł, duża, może pomieścić laptopa, kanapki, portfel i co tam mężczyzna nosi do pracy zazwyczaj w tylnych kieszeniach spodni.
Całość podyktowana potrzebami mojego mężczyzny, który sam podał niezbędne mu wymiary plus kolor plus materiał. Wewnątrz obowiązkowo wodoodporna podszewka!

Prezentuje się na nim tak:

I jak się podoba?

Pozdrawiam i ściskam wszystkich, którzy przy mnie zostali, wytrwali i nie okazali zniecierpliwienia, a także witam tych, którzy właśnie mnie odkryli :)